Skończyły się wakacyjne harce pociech, pogoda już bardziej jesienna niż letnia, dni coraz krótsze, nie da się ukryć – jesień za pasem. Warto w tym miejscu może przypomnieć, że w tym okresie obchodzimy kilka ciekawych świąt ekologicznych (o ile wolno się tak wyrazić). 16 września – Międzynarodowy Dzień Ochrony Warstwy Ozonowej (jak wynika z raportu ONZ, dzięki międzynarodowej współpracy warstwa ozonu w stratosferze cały czas się regeneruje i do 2060 roku powinny zniknąć nawet polarne „dziury”), 18 września – Międzynarodowy Dzień Turystyki (według danych Światowej Organizacji Turystyki z ostatnich lat Polska niezmiennie zajmuje miejsce w drugiej dziesiątce rankingu najczęściej odwiedzanych państw świata, przyciągając ostatnio więcej turystów niż norweskie fiordy, szwajcarskie Alpy czy chorwackie plaże), 22 września – Europejski Dzień bez Samochodu (po polskich drogach porusza się blisko 30 mln pojazdów silnikowych), 23 września – Pierwszy Dzień Jesieni (w tym roku zarówno ten kalendarzowy, jak i astronomiczny przypada na ten sam dzień), 24 września – Sprzątanie Świata (międzynarodowa kampania „Sprzątanie świata” wywodzi się z Australii, po raz pierwszy odbyła się w 1989 r., kiedy 40 tysięcy mieszkańców Sydney wzięło udział w akcji sprzątania terenów portu), 26 września Europejski Dzień Ptaków. Najsłynniejszym ptakiem kojarzącym się z gminą Kosakowo jest czapla siwa.

Na obszarze kilkuhektarowego lasku jesionowo-olszowego, położonego w pradolinie rzeki Redy, pomiędzy Mostami a Mechelinkami, znajduje się unikalna kolonia lęgowa czapli siwej (Ardea cinerea). Ten stosunkowo duży ptak wodny z rodziny czaplowatych zasiedla Europę, Azję i Afrykę. Długość ciała czapli siwej wynosi średnio od 85 do 100 cm. Ptak może się pochwalić okazałą rozpiętością skrzydeł od 155 do 175 cm oraz masą ciała od 1 do 2,3 kg. W Polsce populację czapli siwej ocenia się na 9 000 – 10 000, samych czaplińców jest około 250. Czapla poluje głównie na ryby o długości 10-25 cm, ale nie pogardzi i drobnymi ssakami, małymi ptakami, żabami, ślimakami oraz skorupiakami.

Pod względem ubarwienia przypomina żurawia, ale jest od niego mniejsza. Ma białą głowę z czarnymi bokami ciemienia i ozdobnymi piórami na potylicy. Skrzydła, wierzch ciała i ogon są szare. Długa biaława szyja sprawia wrażenie nienaturalnie ułożonej, niemniej jednak ptak ten bez trudu może ją wyginać dzięki specyficznej budowie kręgów szyjnych. Warto wspomnieć, że u czapli nie występuje dymorfizm płciowy (dymorfizm w morfologii samic i samców). Ptak ten występuje również – poza Polską – wyspowo od Wysp Brytyjskich przez Skandynawię aż po Indie, Cejlon, Saharę oraz Komory. Jego niezwykle towarzyska natura sprawia, że lubi przebywać w licznych grupach.

Gniazda czapli umieszczone są na olchach czarnych na wysokości ok. 8-10 metrów. Czaple przylatują do kolonii pod koniec lutego lub na początku marca. Łączą się w pary, by na przełomie kwietnia i maja wydać nowe pokolenie, które w gniazdach pozostają przez okres 8 tygodni. W tym czasie rodziców czeka intensywna praca nad dokarmianiem swoich piskląt. W połowie czerwca młode przenoszą się na pobliskie łąki, gdzie żerują nabierając sił i umiejętności do długotrwałej jesiennej wędrówki.

Warto pamiętać, że chociaż czapla siwa klasyfikowana jest jako gatunek najmniejszej troski i obecnie na świecie jest niezagrożona oraz szeroko rozprzestrzeniona, to w Polsce ze względu na niszczenie kolonii lęgowych objęta jest ochroną gatunkową.

 

Zdjęcia Adam Schröder