Good morning!
What is your name?
How are you today?
Are you happy?
How old are you?
Do you speak English? Do you speak Russian?
Do you speak German? Do you speak French?
Do you speak Italian? Do you speak Spanish?
Do you have a dog?
Do you have a cat?
Have you got a garden?
Dziś troszkę gramatyki – zaczynamy temat, który niektórym ludziom uczącym się języka angielskiego kojarzy się… no, powiedzmy, że niezbyt dobrze się kojarzy. Ale nie nam! Co prawda o czasach w języku angielskich krążą liczne legendy – nie wszystkie są prawdziwe. Na przykład ile jest czasów? Usłyszeć Państwo mogą liczne odpowiedzi: że 16 (najpopularniejsza wersja), że 12 (druga popularna), że 18, że 8 itp. Przerażające, prawda? A nieprawda. Bo czasów w języku angielskim jest dokładnie tyle samo co w języku polskim: przeszły, teraźniejszy, przyszły. Zresztą niektórzy badacze upierają się, że nie ma nawet czasu przyszłego – i istnieją tylko dwa: przeszły i nieprzeszły! Naprawdę! Niestety diabeł tkwi oczywiście w szczegółach. A dokładniej w szczegółach gramatycznych i różnych konstrukcjach czasowych, których rzeczywiście dość sporo w tej naszej angielszczyźnie jest. Ale nie ma się co martwić na zapas! Otóż do swobodnego porozumiewania się w języku angielskim wystarczy znajomość raptem kilku najważniejszych takich konstrukcji – i naprawdę nie są one takie straszne…
Przejdźmy jednak do konkretów. Dziś zajmiemy się czasem wyrażającym to, co się dzieje TERAZ, W CHWILI MÓWIENIA, OBECNIE, AKTUALNIE.
Używamy do tego konstrukcji zwanej czasem Present Continuous.
Jak ją tworzyć?
Najpierw idzie na tapetę sprawca czynności – czyli ja, ty, on, ona itp. albo Martin, Anna, a dog itp. Potem bierzemy czasownik to be odmieniony według odpowiedniej osoby, a następnie bierzemy obojętnie jaki czasownik i dodajemy do niego końcówkę – ing, którą wymiamy [yn]
Przypomnijmy sobie najpierw odmianę czasownika to be.
A teraz zobaczmy, jak tworzy się zdania w tym czasie na przykładzie czasownika learn – uczę się.
Odmieńmy jeszcze np. do – robić:
I am doing (albo skracając sobie I’m doing)
You are doing (you’re doing)
He is doing (he’s doing)
She is doing (she’s doing)
It is doing (it’s doing)
We are doing (we’re doing)
You are doing (you’re doing)
They are doing (they’re doing)
A jak należy sobie takie zdania tłumaczyć? To również bardzo proste! Zwyczajnie: uczę się, uczysz się, robię, robisz itd.
Na dzisiaj tyle wystarczy – zderzenie z angielskimi tak zwanymi czasami musi być możliwie najprzyjemniejsze i najspokojniejsze. Prosiłbym jedynie, by w domku sobie samemu odmienić w czasie Present Continuous następujące czasowniki: to read (czytać), to drink (pić), to help (pomagać). Przy odmianie posługujemy się samym czasownikiem po odrzuceniu to (która jest formą bezokolicznika), czyli I am reading itd.