Good morning!
How are you today? What is your name? What colour is your room?
Are you happy? Are you tall? Do you speak English? Do you speak German?
Do you speak French? Do you speak Italian?
Na początek – drobna powtórka z kolorów i liczb.
Proszę przetłumaczyć:
zielony –
biały –
czarny –
czerwony –
niebieski –
7 –
8 –
2 –
5 –
6 –
Odpowiedzi: green, white, black, red, blue, seven, eight, two, five, six.
Well done!
Przypomnijmy sobie również odmianę czasownika to be:
I am – ja jestem
You are – ty jesteś
He, she, it is – on, ona, ono jest
We are – my jesteśmy
You are – wy jesteście
They are – oni są
Formy pytające:
Am I – czy ja jestem
Are you – czy ty jesteś
Is he, she, it – czy on, ona, ono jest
Are we – czy my jesteśmy
Are you – czy wy jesteście
Are they – czy oni są
I formy przeczące:
I am not – nie jestem
You are not – nie jesteś
He, she, it is not – on, ona, ono nie jest
We are not – my nie jesteśmy
You are not – wy nie jesteście
They are not – oni nie są
Poćwiczymy zdania z czasownikiem to be – być na przykładzie nazw zawodów. Jak już dobrze wiemy, towarzyszą im rodzajniki: określony the lub nieokreślony a.
Sprawa jest dość skomplikowana, niemniej jednak na początku nauki wystarczy zapamiętać, że rodzajnika rodzajnika nieokreślonego a określonego używamy przy nazwach, które pojawiają się w rozmowie po raz pierwszy i nie są określone. Gdy mówimy o czymś dobrze znanym lub o czymś, o czym w rozmowie była mowa – używamy the.
Dodatkowo sprawa się jeszcze nieco komplikuje przy rodzajniku a. Otóż z rzeczownikami, które zaczynają się samogłoską, Anglicy używają – żeby sobie uprościć wymowę i nie musieć wymawiać dwóch samogłosek obok siebie – obocznej formy an:
an apple [czyt. en epl] – jabłko
an office [en ofys] – biuro
A teraz przejdźmy już do nazw zawodów – dzisiaj wystarczy kilka:
teacher [ticze] – nauczyciel, nauczycielka
doctor [dokte lub dakte] – lekarz, lekarka
actor [akter] – aktor
manager [menadże] – menadżer, menadżerka
architect [arszitek] – architekt, architektka
singer [synge] – piosenkarz
Nazwy zawodów w języku angielskim mają zazwyczaj tę samą formę dla mężczyzn i kobiet. Bywają jednak wyjątki: np. actress [aktres] – aktorka
What is your job [lot yz jor dżob] – jaki jest twój zawód?
Spróbujmy przetłumaczyć poniższe zdania:
What is your job? Are you a teacher? Are you a doctor? Are you an actor?
Is he an architect? No, he isn’t, he is a teacher.
Are you a student? No, I’m a teacher.
Is he a teacher? No, he’s a student.
Is she an actress? No, she isn’t, she is a manager.
Is she a manager? Yes, she is a manager.
A teraz przejdziemy do kolejnego zagadnienia, czyli czasownika to have – mieć. Należy do najczęściej używanych w języku angielskim czasowników.
I have [aj haw] – ja mam
You have [ju haw] – ty masz
He has [hi haz] – on ma
She has [szi haz] – ona ma
It has [yt haz] – ono ma
We have [łi haw] – my mamy
You have [ju haw] – wy macie
They have [dej haw] – oni mają
Podobnie jak przy czasowniku to be – dla ty i wy mamy taką samą formę: you have.
Dawniej pytania z czasownikiem to have tworzono tak samo, jak z czasownikiem to be: przez inwersję, czyli przerzucając czasownik przed podmiot. Dziś taka forma jest rzadziej spotykana – przede wszystkim w języku formalnym, oficjalnym. Ale prześledźmy te formy:
Have I
Have you
Has he
Has she
Has it
Have we
Have you
Have they
Najczęściej do takiej formy dorzuca się jeszcze got – która podkreśla fakt posiadania czegoś:
Have I got
Have you got
Has he, she, it got
Have we got
Have you got
Have they got
Podobnie ma się sprawa z przeczeniami:
I have not (got)
You have not (got)
He, she, it has not (got)
We have not (got)
You have not (got)
They have not (got)
Obecnie znacznie częściej używane są pytania za pomocą do:
Do I have [czyt. du aj haw] – czy ja mam
Do you have [du ju haw] – czy ty masz
Does he have [das hi haw] – czy on ma
Does she have [das szi haw] – czy ona ma
Does it have [das yt haw] – czy ono ma
Do we have [du łi haw] – czy my mamy
Do you have [du ju haw] – czy wy macie
Do they have [do dej haw] – czy oni mają
Przeczenia za pomocą do:
I do not have [aj do not haw] – ja nie mam
You do not have [ju du not haw] – ty nie masz
He does not have [hi das not haw] – on nie ma
She does not have [szi das not haw] – ona nie ma
It does not have [yt das not haw] – ono nie ma
We do not have [łi du not haw] – my nie macie
You do not have [ju du not haw] – wy nie macie
They do not have [dej du not haw] – oni nie mają
Oczywiście do tego wszystkiego dochodzą jeszcze formy skrócone, ale o nich szerzej na następnych zajęciach.
Oj, dość sporo tego na dzisiaj – wystarczy. Na następnych naszych zajęciach sobie dokładnie wszystko przećwiczymy. Good bye!