Bonjour! Comment allez-vous? Tout va bien?
Obiecałem Państwu ostatnio, że weźmiemy porządnie na tapetę użycie Conditionnel présent – a zatem bardzo proszę, kilka zdań do przetłumaczenia:
À ta place, je dirais tout ce que je sais.
Venez à huit heures. À neuf heures, ça serait trop tard.
Ça serait un miracle.
Si j’avais beaucoup d’argent, je ferais le tour du monde.
Je voudrais vous parler.
Pourriez-vous fermer la fenêtre?
Normalement, il devrait être là.
On dirait qu’il est fâché.
On dirait tłumaczy się zazwyczaj jako Rzekomo, podobno, mówi się, że…
Je voudrais manger quelque chose de bon.
Est-ce qu’il viendrait m’aider?
Pourrais-tu me passer du sel?
Elles voudraient me prêter leurs vêtements?
Tu devrais aller voir le médecin.
J’aimerais partir à l’étranger.
Aimeriez-vous dîner chez nous ce soir?
Si nous avions assez d’argent, nous habiterions au bord de la mer.
Si je savais que tu étais fatigué, je resterais à la maison.
Ils viendraient nous voir, s’ils avaient plus de temps libre.
Tu pourrais lire tous ces livres, si tu regardais moins de la télé.
Tu pourrais lire tous ces livres, si tu regardais moins de la télé.
Ale nie samym trybem warunkowym żyje człowiek – gdyby żył zresztą tylko tym trybem, to byłoby bardzo niedobrze. A zatem – trzeba się troszkę teraz rozprężyć. Voilà.
Brzmi trochę à la Czesław Niemen, n’est-ce pas? Poniżej podaję słowa:
Dis, si tu m’aimes encore
Dis, si tu m’aimes encore
Ne me laisse jamais
Jamais tout seul, je t’aime trop !
Même si tu crois qu’on n’a plus rien à se dire
Et même si le temps passé a fait passer notre désir
Même si tu te rends compte que tu me hais parfois
Même si je te fatigue, simplement parce que je suis là
Dis si tu m’aimes, m’aimes, m’aimes encore
Ne me laisse jamais, non jamais tout seul
Je t’aime trop !
Même si tu penses que j’ai détruit de mes mains
Ma vie pour ma musique et la tienne pour rien
Même quand l’hiver de l’âge aura flétri nos corps
Et même lorsque tu sauras que rien ne sert à rien
Dis, si tu m’aimes encore
Ne me laisse jamais, non jamais, tout seul
Je t’aime trop !
Je t’aime, dis mon pauvre amour
Je t’aime et ne sais pas le dire
Je t’aime…
Przy okazji drobna uwaga ortograficzna. Otóż w języku francuskim znaki: ! ? ; – pisze się po spacji. A zatem:
Tu penses ? Parle-moi !
I coś troszeczkę bliżej naszych czasów:
No to żeśmy sobie pogdybali… To pogdybajmy jeszcze przez chwilę. Takie drobne wspomnienie dzieciństwa i francuska wersja pioseneczki, którą wszyscy znają i zawsze śpiewają – może z wnukami?
Dość gdybania! Kontynuujemy temat ciekawych francuskich zwrotów.
Bywają rozmowy, w których wydarza się dosłownie WSZYSTKO. Wygarniamy, co mamy do powiedzenia, albo wyznajemy wszystko jak na spowiedzi. Takie rozmowy przełomowe. W jednym i drugim znaczeniu użyjemy w rozmowie z Francuzami zwrotu vider son sac (dosł. opróżnić swoją torbę).
Aujourd’hui c’est fini! Je vais finalement vider mon sac.
No i my tu sobie gadu gadu, a ktoś się nieszczerze z tego śmieje, sztucznie, w sposób wymuszony. Co powiemy? Rire jaune – śmiać się w sposób wymuszony, sztuczny, będąc zażenowanym, urażonym itp.
J’ai bien vu qu’il riait jaune.
Czasami lepiej w takich sytuacjach – będąc to drugą osobą – śmiać się ukradkiem, w duchu, po cichu. Tu z pomocą przychodzi nam inne wyrażenie: rire sous cape.
Skoro już przy uśmiechu jesteśmy – pośmiejmy się nie sous cape, ale vraiment. Na zakończenie trochę humoru:
Merci bien! À bientôt!