Dziś zajmiemy się lekką kawalerią. Nie żartuję. 

Cóż, moja wiedza w zakresie historii wojskowości jest nieporównywalnie mniejsza niż w zakresie historii i teorii muzyki, a zatem nie spodziewajcie się Państwo zbyt wiele. Właściwie niemalże nie mam zielonego pojęcia o kawaleriach. Lekka jest zapewne przeciwieństwem ciężkiej – tego akurat się wspólnie domyślamy. Poszukajmy pomocy w jakimś źródle.

Lekka jazda – ogólne określenie jednej z wielu formacji kawaleryjskich, których cechą charakterystyczną był brak ciężkich pancerzy (zbroi) u jeźdźców, w przeciwieństwie do ciężkiej jazdy.

Jazda lekka z powodu braku uzbrojenia ochronnego nie posiadała takiej siły uderzeniowej jak ciężka jazda w bezpośredniej szarży na pozycję nieprzyjaciela. Jednak braki te nadrabiała większą ruchliwością i szybkością poruszania. Była przydatna w zwiadach, rozpoznaniu oraz w akcjach dywersyjnych na tyłach wroga. W czasie bitwy, często powierzano jej zadanie atakowania sił wroga od tyłu.

Lekka jazda, jako mniej kosztowna od ciężkiej, istniała od czasów starożytnych niemal we wszystkich armiach. Szczególne znacznie miała wśród ludów koczowniczych (Hunowie, Awarowie, Mongołowie) zamieszkujących rozległe stepy wschodniej Europy i środkowej Azji. Na obszarach o silniejszej państwowości, także w Rzeczypospolitej lekka jazda, była często uzupełnieniem i wsparciem dla jazdy ciężkiej, której aż do XVI wieku, przypisywano większe znaczenie. Jednak wraz z rozwojem piechoty i broni palnej, wobec której jazda ciężka była bezradna, bardziej doceniono zalety lekkiej kawalerii, a zwłaszcza jej szybkość. Formacje lekkiej kawalerii istniały do połowy XX wieku, a ich zniknięcie z pól bitew wiązało się z ogólnym kryzysem formacji kawaleryjskich.

Przejdźmy do sedna sprawy. Dziś – tak, tak, doskonale się Państwo domyślają – proponuję słynną uwerturę do operetki Lekka kawaleria Franza von Suppé, austriackiego kompozytora muzyki operowej, operetkowej i teatralnej, Jego nazwisko zdradza pochodzenie włosko-belgijskie. Słynna uwertura, którą proponuję dziś na poprawę humoru – jest jednym z najczęściej cytowanych utworów muzycznych w… filmach animowanych.