Good morning!
How are you today?
What is your name?
Are you happy?
Are you tall?
Are you at home? [ at home znaczy w domu]
Dziś poznamy kolejny ważny czasownik. Otóż jak dobrze wiemy, czasami nie wystarczy tylko być, ale dobrze jest i coś mieć. A zatem przyjrzyjmy się odmianie czasownika to have – przypominam, że angielskim bezokolicznikom towarzyszy słówko to.
Całą odmianę najłatwiej nauczyć się z poniższego filmu:
Pozwolę zwrócić uwagę na wymowę – w słówkach have i has usłyszymy zazwyczaj dźwięk pośredni między a i e, czasami będzie to wyraźne a, innym razem bardziej e. Proszę się nie przejmować. My też, Polacy, trochę inaczej mówimy na Pomorzu, trochę inaczej w Tatrach czy na Śląsku, prawda?
A zatem podsumujmy:
I have
You have
He, she, it has
We have
You have
They have
Pytania:
Do I have
Do you have
Does he have
Do we have
Do you have
Do they have
Czasami – zwłaszcza w języku bardzo formalnym – usłyszeć można tradycyjne formy pytające, które tworzy się przerzucając have lub has nad podmiotem i stawiając go na pierwszym miejscu:
Have I
Have you
Has he
Has she
Has it
Have we
Have you
Have they
Wiadomo – albo coś mamy, albo czegoś nie mamy, a zatem odpowiadamy:
Yes, I do lub Yes, I have
albo
No, I don’t have lub No, I have not (lub w skrócie No I haven’t)
Pozwólcie Państwo, że na końcu zadam kilka prostych pytań:
- Do you have a cat?
- Do you have a dog?
- Do you have a house?
- Do you have a son? (a son – syn)
- Do you have a daughter? (a daughter – córka)
- Are you happy?
Dziękuję bardzo za dzisiejszą lekcję, załączam serdeczne pozdrowienia!