Bonjour! Comment allez-vous? Tout va bien?
Dziś nauczymy się odmiany czasownika zwrotnego s’appeler – nazywać się. Już go używaliśmy, gdy mówiliśmy je m’appelle, nieprawdaż? Prawdaż. Czas na lepsze zapoznanie się z tym czasownikiem, a jednocześnie – z francuskimi czasownika zwrotnymi. Bo podobnie jak w języku polskim, również w języku francuskim mamy tak zwane czasowniki zwrotne. Co to oznacza? Mówimy: nazywać się, bawić się, mylić się, myć się itp. Czyli to takie czasowniki z się – gdy czynność nakierowana jest na nas samych. W języku francuskim niestety to się odmienia się razem z czasownikiem przez wszystkie osoby. To jak jakby w języku polskim mówić ja siem myjem, ty siesz myjesz, on się myje itd. Oczywiście tak się w języku polskim nie mówi. Ale w języku francuskim wygląda to następująco:
je m’appelle
tu t’appelles
il s’appelle
elle s’appelle
nous nous appelons
vous vous appelez
ils s’appellent
I aż dwie uwagi: po pierwsze NAPRAWDĘ jest tak, że w liczbie mnogiej dla nous i vous powtarza się ten sam zaimek! Po drugie – appeller odmienia się prawie regularnie. To znaczy wszystkie końcówki ma regularne, tylko tam, gdzie końcówkę się wymawia, zapisuje się go przez jedno s. Ale w wymowie na szczęście nic się nie zmienia. Ech, trochę to może skomplikowane, ale możliwe do ogarnięcia – trochę czasu trzeba, żeby się do niektórych właściwości języka francuskiego przyzwyczaić. Oczywiście nie zapominamy o łączeniu międzywyrazowym: nous nous appelons. Krótki filmik z wymową:
Bywa tak, że w wymowie zanika Francuzom środkowe e – zdarza się to bardzo często. Porównajmy:
W filmiku jest jeszcze tak jakby jedna osoba – on. Cóż to takiego jest? Za pomocą on, któremu towarzyszą czasowniki odmieniane tak samo jak dla il lub elle, wyrażamy w języku francuskim formę bezosobową, czyli np. : Ici, on parle français – tu mówi się po francusku. On ne fume pas de cigarettes ici – tutaj się nie pali papierosów. W języku potocznym on bardzo często zastępuje zaimek nous, czyli: On habite à Paris – mieszkamy w Paryżu. On parle français – w zależności od kontekstu może znaczyć zarówno mówi się po francusku, jak i mówimy po francusku. Do tematu jeszcze będziemy wracać niejednokrotnie – i ćwiczyć to sobie dokładnie, na razie tak tylko gwoli wprowadzenia do zagadnienia poruszam ten temat, proszę się nie przejmować, jeśli nie jest to jeszcze zupełnie jasne dla Państwa.
Więc żeby zrobiło nam się po tych zawiłościach gramatycznych przyjemniej, to sobie całą odmianę przesympatycznie pośpiewajmy:
I na zakończenie krótkie ćwiczenie. Proszę wpisać brakujące wyrazy:
- ………….suis polonais.
- Ce n’est ……. mon frère.
- ……………. s’appelle Nathalie.
- ……………. habitez où?
- Comment ……….…… t’appelles?
- …………………… ma soeur.
- ……………… s’appelle Christophe.
- ……………… s’appellent Philippe et Sébastien.
- ……………… s’appellent Marie et Sylvie.
- Vous …………….appelez Pierre et Paul.
Odpowiedzi:
- Je, 2. pas, 3. Elle, 4. Vous, 5. tu, 6. C’est, 7. Il, 8. Ils, 9. Elles, 10. vous